لایحه مجلس اسلامی و قانون تجاوز جنسی به دختر بچه ها

در رابطه با بخشی از لایحه حمایت از کودکان بی سرپرست مبنی بر «مشروط» بودن ازدواج سرپرست خانواده با فرزند خوانده‌اش، نماینده ای نر در مجلس گفته است که در گذشته فرزندخوانده «بدون هیچ شرط و محدودیتی می‌توانست با سرپرست خود ازدواج کند»، و لذا مصوبه مجلس محدودکننده است.

بر اساس تبصره ماده ۲۷ لایحه حمایت از کودکان بی‌سرپرست، "ازدواج، چه در زمان حضانت و چه بعد از آن بین سرپرست و فرزندخوانده ممنوع است". نرینه های مجلس حکومت با همکاری شورای نگهبانشان برای رسمیت دادن به تجاوز اسلامی به دختران بی سرپرستی که هیچ گونه امنیت اقتصادی و اجتماعی ندارند، می خواهند تجاوز اسلامی به جسم و روان دختر بچه های فاقد خانواده را قانونی کنند.

این لایحه و مصوبات نه تنها ربطی به حمایت از دختر بچه ها و کودکان بی سرپرست ندارد بلکه طرحی است همچون صدها لایحه و مصوبه مجلس و شورای نگهبان و دیگر قوانین اسلامی که امنیت، سلامت و آینده کودکان را با خطر جدی روبرو می سازد. جنون جنسی آخوندها و آیت الله های حاکم بر ایران آنان را وادار کرده است که برای فراهم کردن اینچنین لایحه ای که کودکان بی سرپرست را رسما در چنگال جنایتکارانی که پیشه ای جز ارضای جنون آمیز تمایلات جنسی خود ندارند قرار دهد. با مشروط و بدون مشروط، این قوانین و این لوایح یعنی رسمیت دادن و تجاوز آشکار به دختر بچه ها از سوی مشتی انگل مفتخور، یعنی تجاوز به کودک، یعنی خشونت جنسی و قانونی علیه دختربچه های بی سرپرست، یعنی تباه کردن زندگی نسلی که تنها بخاطر وجود همین سیستم و دم و دستگاه اسلامی از داشتن پدر و مادر محروم شده اند.

سرچشمه این خشونت، حکومت و مناسباتی است که با استفاده از سنت و فرهنگ اسلامی، با استفاده از قوانین و لوایح بشدت مشمئز کننده اش، تجاوز جنسی به دختر بچه های بی سرپرست را رسمی و قانونی می کند. کاربدستان مجلس و شورای نگهبان آگاهانه و عامدانه دارند به خشونت آمیزترین شیوه ها دنیای کودکان را بیش از پیش به تباهی می کشانند.

بجای این وحشیگری علیه دختر بچه های بی سرپرست دولت موظف به ارائه خدمات رایگان آموزشی، فرهنگی و پزشکی با استاندارد بالای زندگی کودکان و نوجوانان، مستقل از وضعیت خانوادگی آنان است. کودکان و دختر بچه های فاقد خانواده و محروم از امکانات خانوادگی بجای اینکه باید با هزینه دولت، زندگی و تربیت آنها تحت نظارت نهادهای مدرن و پیشرو قرار گیرد، مجلس و شورای نگهبان زمینه تجاوز و سواستفاده جنسی از آنان را فراهم می کنند. دختر بچه های فاقد خانواده، نیازمند برخورداری از یک  محیط زنده و خلاق تربیتی و اجتماعی، مستقل از شرایط خانوداگی شان هستند. در جایی که حکومت باید حافظ امنیت کودکان باشد در سیستم حکومت اسلامی فشار، آزار روانی و ارعاب کودکان توسط قانونگذاران دارد اعمال می شود. کودک آزاری جرم است و نویسندگان و طراحان این نوع لوایح باید تعقیب و مجازات شوند. 

در مقابل این خشونت جنون آمیز مجلسیان و آیت الله های شورای نگهبان حکومت اسلامی باید قاطعانه ایستاد و نباید اجازه داد که دختربچه های بی پناه و محروم از یک زندگی شاد، ایمن و خلاق با دهشتناکترین عواقب، روحی و روانی مواجه شوند. همه انسانهای شرافتمند در قبال این چنین طرحهای کثیفی که از سوی مشتی اوباش و از گور برخاسته اعمال و تبدیل به قانون می شود مسئول هستند. مردم آزاده، سازمانها و نهادهای مدافع حقوق کودک وظیفه ای تاریخی و سرنوشت ساز در قبال چنین فجایعی بر عهده دارند. هر انسان شرافتمندی در قبال سرنوشت و آینده کودکان و دختر بچه های بی سرپرست که اینگونه طعمه سنت و فرهنگ جانوران اسلامی می شوند مسئول هستند. باید در ابعاد اجتماعی به این توحش و بربریت قرون وسطایی حاکمان اسلامی اعتراض کرد.

27 سپتامبر 2013