ارتش ترکیه بارها به بهانه حمله به نیروهای پ ک. ک. ، مردم مناطق مرزی را از طریق هوا و زمین مورد حملات وحشیانه خود قرار داده است. کشتار مردم ساکن روستاهای مرزی وکارگران بیکاری که با حمل کالا از مرز امرار معاش میکنند سیاست همیشگی دولتهای ایران و ترکیه بوده است. کشتار مردم در مناطق مرزی برای دولت و نیروهای مسلح ترکیه و ایران به امری عادی و روزمره تبدیل شده است.
چهارشنبه شب 7 دیماه در اثر حمله هوایی دولت ترکیه به کارگرانی که با عبور از مناطق مرزی به خرید و فروش کالا برای امرار معاش زندگی خود و خانواده هایشان در راه بازگشت به منازلشان بودند ٣۸ نفر را کشته، تعدادی زخمی و تا کنون از سرنوشت 17 نفر از آنها هنوز خبری در دست نیست. بنا به گزارشات منتشر شده اجساد بیشتر قربانیان که مابین 17 تا 20 ساله بوده اند همگی در اثر این حمله وحشیانه سوخته شده است.
نیروهای مسلح ارتش ترکیه به بهانه های مختلف هر بارساکنین روستاهای مناطق مرزی را مورد حملات سلاحهای سنگین خود قرار می دهد. کشته شدگان این حمله ضد انسانی اکثرا کارگران بیکاری بودند که برای گزران زندگی خود و خانواده هایشان از طریق خرید و فروش کالا در مرز، ناچار بودند که به این شغل روی بیاورند.
این را دولت ترکیه و هر ناظر خارجی بخوبی می داند که زحمتکشان مناطق مرزی تنها از این طریق قادر به ادامه زندگِی خود و خانواده هایشان هستند. این شیوه از امرار معاش سالهاست به سنت جا افتاده ای در مناطق مرزی تبدیل شده است. چنین شرایط سخت و چنین شغل پر مخاطره ای همراه با فقر و بی مسکنتی در مناطق مرزی را حکومتهای سرکوبگر به مردم این نواحی تحمیل کرده اند. دولت ترکیه هر از چند گاهی به بهانه جنگ با پ ک.ک. ، این را حق و امتیاز خود می داند که در این مناطق به زنان، کودکان، کارگران مرزی و هر جنبنده ای با سلاحهای جنگی حمله کند و خانه و کاشانه آنان را به تلی از خاکستر تبدیل نماید. این دومین جنایت دولت فاشیستی ترکیه در چهار ماه گذشته علیه مردم ساکن در نوار مرزی است. ماموران دولت ترکیه به این هم اکتفا نکرده و در این مدت صدها نفر از فعالین سیاسی در شهرهای کردستان ترکیه را دستگیر و به زندان انداخته اند.
تا کنون سازمان ملل و دیگر سازمانهای بین المللی که خود را مدافع حقوق بشر می دانند هیچ گونه اعتراضی به دولت ترکیه در رسیدگی به این جنایت را از خود نشان نداده اند. حمله هوایی ارتش ترکیه در شب چهارشنبه به این منطقه و کشتار ٣۸ نفر و مفقود شدن 17 نفر از آنان را باید در زمره جنایت علیه بشریت دانست و آنرا بشدت محکوم کرد.
خانواده هایی که نان آور آنان توسط جنایتکاران حاکم در ترکیه بقتل رسیده اند باید مورد حمایت وسیع از جانب نهادهای مدافع حقوق انسانی قرار بگیرند. دولت فاشیست ترکیه باید به بازماندگان این فاجعه خسارات این عمل ضد انسانی را متقبل شود. کشتار 3۸ انسان زحمتکش، و وارد شدن این شوک عظیم به خانواده همسر و فرزاندانشان به لحاظ روحی، عاطفی و مالی، زیان جبران ناپذیری است. باید از هر طریق ممکن صدای حق خواهی مردم زحمتکش مناطق مرزی بود. مردمی که زندگیشان هر لحظه با خطر مرگ و فقر و فلاکت مواجه است و این صدا را با اعتراض و در محکومیت دولت ترکیه باید به گوش افکار عمومی و نهادهای مدافع حقوق انسانی رساند.
ژانویه 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر