گردان شوان گردانی
از کمونیستهای پرشور و انقلابی بودند که در روز 27 اسفندماه سال 1366، در
فاجعه ای دردناك جان باختند. در ادامه جنگ ایران و عراق در یكی از مناطق مرزی
نزدیک شهرحلبجه ـ این فاجعه بوقوع پیوست. همكاری نیروهای اتحادیه میهنی، حزب دمکرات کردستان عراق (پارتی)
با جمهوری اسلامی در مقابل ارتش جنایتکار عراق و حمله به این منطقه فجایعی رخ داد
که در تاریخ کردستان بی سابقه بوده است. حملات وسیع با بسیج ده ها گردان از ارتش و
سپاه پاسداران و همکاری جبهه کردستانی از یک طرف و صدام حسین با ارتشی بیرحم از
طرف دیگر باعث شد که بیش از پنج هزار نفر در این منطقه قربانی شوند که رفقای گردان
شوان هم بخشی از این قربانیان بودند. ارتش عراق با بمباران شیمیایی این مناطق در
این جنگ ویرانگر در مقابل حملات نظامی جمهوری اسلامی و جبهه كردستان شامل (اتحادیه
میهنی و پارتی)، هزاران كودك، زن و مرد این مناطق را با ریختن صدها تن بمب شیمیایی
در فاصله زمانی کمی به شکل هولناكی به هلاكت رساند.
گردانندگان این
چرخه جنایت و قتل و کشتارهولناك، صدام حسین، جمهوری اسلامی و با همکاری جبهه
کردستانی بودند. عاملین این جنایت یعنی سران رژیم بعث و جمهوری اسلامی باید بجرم
جنایت علیه بشریت در دادگاه های بین المللی مورد محاكمه قرار میگرفتند و برای این
امر باید تلاش کرد. در این روز و در دل این فاجعه تکاندهنده، یك گردان از
كمونیستهای انقلابی در صفوف سازمان كردستان حزب كمونیست ایران ـ كومه له مورد
حملات سبعانه و آگاهانه نیروهای رژیم جنایتكار اسلامی قرار گرفتند و جانباختند.
هر سال در
گرامیداشت یاد رفقای گردان شوان سازمانها و شاخه های موسوم به كومه له روایات و
تعابیر خود را از این رویداد و فاجعه انسانی ارائه میدهند. طنز تلخ تاریخ این است
كه به مرور زمان و با انشعابات و وجود سازمان و شاخه های مختلف از کومه له، یاد
عزیز جانباختگان گردان شوان وسیله اهداف به اصطلاح سیاسی و مرام و ایدئولوژیك این
طیفها قرار میگیرد. و امسال تصاویر این عزیزان كمونیست و انقلابی با پرچم كردستان
و ناسیونالیسم در سایتها و صفحات فیس بوك دیده شد. دیدن این تصاویر به اندازه
جان باختن آن عزیزان درد ناک است زیرا جان باختن و یاد آن کمونیستهای پرشور و
انقلابی را اکنون وجه معامله جریانات ناسیونالیستی کرد کرده اند.
اینجا قصد
وارد شدن و ارزیابی از علل این واقعه و آیا میشد جلو آنرا گرفت ندارم. محمد
آسنگران عضو کمیته ناحه سنندج و کمیته منطقه جنوب وقت که مدت زیادی مسئول سیاسی
گردان شوان بوده است، پیرامون این مسئله نوشته است من نیازی به تکرار آن نمی
بینم. در این شماره ایسكرا نوشته محمد آسنگران مجددا منتشر میشود. اما همه جریانات موسوم به کومه له که
سالهاست به کمپ ناسیونالیسم و قوم پرستی گرویده اند در مورد ماجرای گردان شوان وجه
مشترک واحدی دارند. وجه اشتراکاتشان درمنتسب کردن این عزیزان به " جنبش
ناسیونالیستی و ضد کمونیستی" که گویا گردان شوان برای آنچه که در افق،
اهداف و سنتهای ناسیونالیسم کرد نهفته است به صفوف حزب کمونیست روی آوردند و
جانباختند، یک دستکاری و جعل آشکار تاریخ است. قلم فرسایی این طیف معلوم الحال
برای پاک کردن تعلق کمونیستی شریفترین کمونیستها برای تحقق آرمانهای
سوسیالیستی، خاک پاشیدن در چشم مردم و کارگران است.
بعنوان کسیکه چه
قبل و چه بعد از تشکیل حزب کمونیست ایران با بسیاری از این عزیزان و صدها جانباخته
دیگر در حکا و سازمان كردستان حزب كمونیست ایران (کومه له) همراه و همرزم بوده ام
باید بگویم جانباختگان گردان شوان کمونیستهایی بودند که برای تحقق سوسیالیسم به
صفوف حزب کمونیست ایران پیوستند. کادرها و اعضایی كه به اعتبار کمونیست
بودن، دفاع از کارگران و زحمتکشان و به اعتبار تلاششان برای تحقق سوسیالیسم
در میان مردم وکارگران محبوب و دوست داشتنی بودند و هستند. صدیق کمانگر، فواد
مصطفی سلطانی، ایوب نبوی و دهها کادر و عضو کومه له به اعتبار
باورهایشان به کارگر و کمونیسم، به اعتبار نقش و جایگاهشان در مبارزات مردم
کردستان، به اعتبار نماینده و سخنگو در شورای شهر سنندج، درمبارزه قاطع علیه
جمهوری اسلامی، در پاسخهای دندان شکن نظری، سیاسی، تبلیغی و مسلحانه به جریانات مذهبی
مکتب قرآن و ناسیونالیسم و علیه مماشات جویی حزب دمکرات و بلاخره بخاطر تلاش برای
تشکیل حزب کمونیست، تبدیل به اعتبار، اتوریته و شخصیتهای محبوب در میان کارگران و
زحمتکشان شدند و بر این اساس قابل بررسی و ارزیابی هستند. اعضا و کادرهای جانباخته
گردان شوان نیز به همین اعتبار محبوب مردم بودند و هستند. کمونیستهای جانباخته در
صفوف کومه له و حکا در آن دوران هیچگونه تعلقی به کاتاگوری ناسیونالیسم و قوم
پرستی جریانات ناسیونالیستی و قومپرست ضد کمونیست که امروز به اسم کومه له حرف
میزنند ندارند.
متاسفانه سیاست
نادرست رهبری وقت سازمان كردستان حزب كمونیست ایران ـ کومه له و تاثیر و نقش
سنتهای عقب مانده ناسیونالیستی در این سازمان در رقابت با حزب دمکرات کردستان در
منطقه سبب شد که یک واحد نظامی متشکل از شریفترین کمونیستها در یک ماموریت نابجا و
غیر ضروری گرفتار نیروهای خونخوار جمهوری اسلامی شوند.
یاد این عزیزان و
تمامی جانباختگان راه سوسیالیسم گرامی باد.
19 مارس 2013
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر