"کنگره ملی کرد" روز 24 اوت
در شهر اربیل کردستان عراق برگزار می شود. علاوه بر شرکت نماینده گان احزاب
ناسیونالیست کرد و نمایندگان هر چهار دولت منطقه، ایران، عراق، ترکیه و سوریه،
نمایندگانی هم از اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب و سازمان ملل به این کنگره دعوت شده
اند. در همین رابطه نمایندگان احزاب ناسیونالیست کرد از کردستان ایران ذوق زده شده
و منتظر روز افتتاحیه رسمی آن هستند. حق هم دارند چون قرار است استراتژی بارزانی
آمال و آرزوهایشان را دنبال کند و آنان را به جایی برساند.
کومه له زحمتکشان و سازمان زحمتکشان
رضا کعبی یکی از نمایندگان کومه له زحمتکشان در مصاحبه ای با
تلویزیون روداو می گوید: "حضور نمایندگان دولتها از جمله جمهوری اسلامی ربطی
به وظایف ما بعنوان عضوی در این کنگره ندارد بلکه حضور آنان امر و وظیفه خود کنگره
است. (توجه کنید "ربطی به آنها بعنوان عضو کنگره ندارد اما امر و وظیه کنگره
است"!؟.) و ادامه می دهد: حکومت محلی کردستان خودش آنان را دعوت می کند یا
نمی کند به ما مربوط نیست چرا که این تصمیمی است که حکومت محلی کردستان خود اتخاذ
کرده است و برای ما این یک امر طبیعی است که از همه کشورها ( که منظورش دولتها
است) در آن شرکت داشته باشند".
ایشان یکبار حضور نمایندگان رژیم را امر و وظیفه کنگره می داند و بار
دیگر آنرا به تصمیم حکومت محلی حواله می دهد. اگرسازمان رضا کعبی عضوی از هیئت
برگزار کننده کنگره است بنابر این دعوت از نمایندگان رژیم نیز که بقول ایشان وظیفه
کنگره است، قاعدتا وظیفه سازمان مطبوع او که عضوی از کنگره نیز هست می باشد. معلوم
نیست چرا اینها تلاش می کنند که شرمگینانه تا این حد سر خود را زیر برف کنند و
بروی مبارک خود نیاورند؟.
در مورد دو جریان انشعابی از کومه له مسئله روشن است. همانطور که
نماینده سازمان زحمتکشان گفته است، "
حضور نمایندگان رژیم وظیفه کنگره و تصمیم
حکومت محلی کردستان است و برای آنها این یک امر طبیعی است که از همه دولتها شرکت
داشته باشند". برای احزاب ناسیونالیست و قومپرست کرد حضور نمایندگان جمهوری
اسلامی غنیمتی است که می توانند بر اساس استراتژی بارزانی در آینده به چانه زنی با
آنان در جهت صلح و آشتی گام بردارند.
هر دو حزب دمکرات کردستان و کردستان ایران
تا جاییکه به هر دو حزب دمکرات کردستان ایران بر می گردد، چه قبل و
چه بعد از انشعابشان تاریخا برای نشست با نمایندگان جمهوری اسلامی نه تنها هیچگاه
مشکلی نداشته اند بلکه مصالحه و آشتی بخش جدایی ناپذیری از سیاستهای این حزب بوده
است. زمانیکه بارزانی و طالبانی هم در قدرت نبودند حزب دمکرات کردستان ایران همین
استراتزی آشتی با جمهوری اسلامی را در دستور داشته است. ترور رهبران حزب دمکرات
کردستان در نشستهایشان با جمهوری اسلامی نتیجه همین سیاست بوده و اکنون نیزهمچنان
برای احزاب دوگانه دمکرات کردستان آنهم در این کنگره بیش از پیش موضوعیت دارد.
شاید بارزانی بتواند به یمن این کنگره و در حاشیه آن، دیدارهای خصوصی هم برایشان
ترتیب دهد.
بنابراین وضعیت هر چهار حزب ناسیونالیست قومی کرد عضو این کنگره در
قبال حضور نمایندگان رژیم اسلامی و در قبال استراتژی کنگره ملی کرد کاملا روشن
است. این احزاب با افق و عملکرد خود در طول عمرشان نشان داده اند که به خواست و
آرزوهای مردم کردستان بی ربط هستند. کارنامه این احزاب مملو از تلاش برای پیدا
کردن راهی برای تحقق همان آرزوهایی است که بارزانی و طالبانی دنبال می کنند. کنگره
ملی کرد نمونه تیپیک از راهکاری مترادف و هماهنگ با تحقق اهدافشان است. استراتژی
کنگره ملی کرد چیزی جز تکثیر مدل سیستم بارزانی و طالبانی در تولید فقر و
نابرابری، فساد و قرار دادن صف احزاب ناسیونالیست کرد در مقابل جبهه آزادیخواهی،
برابری طلبی و چپ جامعه برای بخشهای دیگر کردستان نیست. این احزاب سنتا و تاریخا
شغلشان همین بوده است. از این رو قبای این استراتژی مناسب تن همه این جریانات
دوخته شده است.
سازمان کردستان حزب کمونیست ایران کومه له
یکی از نمایندگان کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران نیز در
یک گفتگو با تلویزیون روداو می گوید: "آمدن نمایندگان جمهوری اسلامی به این
کنگره به این خاطردرست نیست که این رژیم در طول تاریخ موجودیتش مردم کرد را سرکوب
کرده است. جمهوری اسلامی یکی از آن دولتهایی است که دشمن مردم کردستان است. به این
خاطر ما فکر می کنیم حضور نمایندگان رژیم اسلامی در این کنگره جایز نیست، خوب نیست
و به نفع نیست. در اینجا و در جلسات هم بر سر این اصرار داشته ایم و درخواست کرده
ایم که برای شرکت جمهوری اسلامی رای داده نشود".
سوالی که مطرح است این است که آیا جمهوری اسلامی و دولت ترکیه، سوریه،
و حکومت اقلیم کردستان در سرکوب و کشتار مردم کردستان با هم فرق دارند؟. گویا
پرونده جمهوری اسلامی سیاه و ننگین است که هست ولی پرونده سه دولت دیگر خیلی پاک و
سفید است!. همه آنان در سرکوبی و کشتار کارگران، کمونیستها و مردم هر چهار بخش
کردستان شریک و سهیم هستند. از نظر نماینده کومه له این دولتها ابدا مردم کردستان
در این بخشها را سرکوب نکرده اند و حضور آنان جایز است، خوب است، بنفع است و
ایرادی ندارد.
ابراهیم علیزاده دبیر اول کومه له نیز در گفتگو با همین رسانه با
فرمولی دیگر این را بیان می کند. او می گوید: "با حضور نمایندگان جمهوری
اسلامی در روز اول کنگره ما شرکت نخواهیم کرد و آنرا فقط در روز اول بایکوت می
کنیم. اما بعد از عدم حضور آنان ما روند
کار کنگره را بایکوت نخواهیم کرد و شرکت می کنیم".
سازمان کردستان حزب کمونیست با بایکوت کردن روز اول این کنگره گویا از قیافه نمایندگان رژیم خوشش نمی آید.
کومه له از سویی می خواهد نشان دهد که با نمایندگان رژیم در یک سالن حضور نخواهد
داشت و از سوی دیگر با این پشتک و وارو زدن به استراتژی کنگره بارزانی و شرکت خود
در مجمع احزاب ناسیونالیست قومی و دیگر جریانات مرتجع مذهبی و نمایندگان سه دولت
سرکوبگر مردم کردستان مشروعیت ببخشد. در دنیای سیاست چنین موضع و بیاناتی یعنی
شیره مالیدن بر سر مردم کردستان و به زبان ساده تر یعنی عوامفریبی و بازی
دیپلوماسی.
تلاش برای متوجه ساختن کومه له برای عدم حضور در گنگره ملی کرد به
این خاطر است که به افق، و سیاستهای مورد نظر خود مبنی برکمونیست بودن و باور به
امر سازماندهی مبارزات کارگری، توده ای و نهایتا برانداختن جمهوری اسلامی از طریق
انقلاب مردم متعهد و پایبند باشد. سازمانی که خود را با دفاع از کارگر کرد و مردم
ستمدیده کردستان و مدافع چپ و سوسیالیسم تعریف می کند، با چنین تعریفی از خود
نباید در کنگره ای عضویت داشته باشد و پای سیاست و استراتژی احزاب ناسیونالیست
مرتجع و دو حزب حاکم که تا مغز استخوان در ضدیت با کارگر، توده های مردم کردستان و
کمونیستها امتحان خود را پس داده اند مهر تایید بگذارد و به آن مشروعیت ببخشد.
سازمان کردستان حزب کمونیست نمی تواند همچنان به دو پهلویی گویی و
سیاست یک بام و دو هوا ادامه دهد. یا باید صف چپ، آزادیخواهی و رادیکال توده مردم
کردستان و کارگران را تقویت کرد یا باید در مجمع احزاب ناسیونالیست کرد شرکت کرد و
عضویت داشت. کومه له هنوز زمان و فرصت آنرا دارد که پای خود را از این مخمصه کنار
بکشد و آنگونه که ادعا می کند صف کارگران، چپ جامعه و صف مبارزاتی توده های مردم
کردستان علیه رژیم اسلامی و علیه احزاب ناسیونالیست کرد را تقویت کند.
8 اوت 2013
دستت درد نكند. نوشته خوبی بود.
پاسخحذف