پاسخی به "گلیزل پالومار" دختر دوازده ساله فیلیپینی

گلیزل پالومار، دختر دوازده ساله فیلیپینی، با چشمانی اشکبار از پاپ پرسید: "کودکان زیادی به مواد مخدر و فحشا مبتلا می‌شوند. چرا خداوند اجازه می‌دهد این اتفاقات برای ما بیفتد؟ بچه‌ها که گناهی ندارند‌".

گلیزل عزیز، سئوال تو حرف و پرسش میلیونها کودک کار، کودکان خیابانی، کودکان معتاد، کودکان به فحشا کشیده شده و اسیر در دست باندهای قاچاق کودکان در سراسر جهان است. ریشه های این دنیای زشت و ضد کودک را باید در مذهب و سرمایه داری جستجو کرد. دو پدیده ضد بشری که دست در دست هم نه تنها دنیای کودکان بلکه زندگی و هستی بشریت را به تباهی کشانیده اند.

گلیزل عزیز، مواد مخدر، فحشا و دهها درد و رنج و مصیبت دیگر از این نوع، منبعی برای تولید سود و سرمایه است که تنها با اتکا به خزعبلاتی که از سوی پاپ ها، خاخام ها، آیت الله ها و مابقی مذاهب و فرقه های دیگر جاری میشوند دارد به این تباهی ادامه می هد. از آن سو مذاهب تکیه گاهی برای تولید سود و سرمایه در همه سوراخ سمبه های زندگی انسان بوده اند. از قبل تولید و بازتولید خرافه در میان کودکان، آنان را مورد تجاوز جسمی و جنسی قرار داده اند. پاپ قادر به پاسخگویی سئوال تو نیست چرا که پاپ و دیگر نمایندگان خدا بر روی زمین خود عاملی در جهت همین بلای خانمانسوزی بوده اند که تو با چشمان اشکبارت از درد و رنج کودکان بیان کرده اید.

کلیسا و مسیحت، کشیش ها و راهبه ها کوهی از جنایت علیه کودکان، زنان و قتل و تجاوز به آنان را خلق کرده اند. اسلام بمراتب پرونده ای سیاهتر از تاریخ کلیسا، مسحیت و یهودیت را زیر بغل دارد. کشور فلیپین که تو در آن زاده شده ای، به یمن مذهب و حمایت دولت، به جهنمی بتمام معنا برای کودکان تبدیل شده است. در نقاط دیگری از این کره خاکی و در کشورهایی  بنام ایران، افغانستان، پاکستان، عراق و بسیاری دیگر از کشورهای اسلامزده در خاورمیانه و آفریقا، خدای پاپ، خدای آیت الله ها و خاخام ها و خدای سود و سرمایه، سرگرم تداوم همین وضعیتی هستند که اشک تو و اشک شبانروزی میلیونها کودک را درآورده است. این را بدان که تمامی درد و رنجها با اجازه همان خدا و نمایندگان زمینی اش در مراکز مذهبی و دولتی که مجری فرمان او هستند صورت می گیرد.

گلیزل عزیز، پایان دادن به این تراژدی کودکانه، پایان دادن به جهنمی که مذهب و سرمایه داری برای بشریت فراهم کرده اند و ساختن دنیایی شاد، زیبا، ایمن و پرامید برای کودکان، تنها با برچیدن بساط پاپ و کلیسا، آیت الله و مسجد و خاخام و کنیسه و در یک کلام با تعطیل کردن صنعت مذهب و با برچیدن نظم به بن بست رسیده سرمایه داری ممکن و میسر است. به امید روزی که میلیونها کودک همچون تو در دنیایی که لایق و شایسته همه کودکان است، با لبخندهای زیبا و شرایطی مملو از امنیت و شادی زندگی کرده و آینده نسلهای دیگر را تضمین نماید.

20 ژانویه 2015