انتشار خبر آتش سوزی در مدرسه ای در
شین آباد پیرانشهر دل هر انسان شرافتمندی را بدرد آورد 38 دختردانش آموز مرحله
ابتدایی در حالی میان شعله های آتش گیر افتادند که درب کلاس دستگیره نداشت، کپسول
خاموش کردن آتش خالی بود، پنجره ها با میله بسته شده بود و گروه امداد نیز بعد از
یک ساعت و در زمانی که دانش آموزان مصدوم شده توسط مردم از کلاس خارج شده بودند به محل رسیدند. بعد از
انتقال دانش آموزان به بیمارستان، ابتدا خبرها حاکی از آن بود که 12 نفر از این
کودکان مصدومیت بالای 60 درصدی دارند اما متاسفانه این آمار از 12 تن به 18 نفر
افزایش یافته است. روز یکشنبه نیز "سیران یگانه" دانش آموز 10 ساله بر
اثر شدت سوختگی در بیمارستان سینای تبریز درگذشت.هنگامیکه خانواده سیران جسد
فرزندشان را تحویل گرفتند ماموران امنیتی از آنها تعهد گرفتند که نباید جسد
دخترشان را به داخل شهر پیرانشهر ببرند. به همین خاطر سیران را در روستای
"پسوه" در 25 کیلومتری پیرانشهر
بخاک سپردند. در این مراسم حدود هزارو پانصد نفر شرکت کردند. در همین رابطه
خانواده و والدین دانش آموزان مدرسه دیگری بنام 17 شهریور در پیرانشهر بدلیل
استفاده این مدرسه از بخاری نفتی اعتراض کرده اند تا بدینوسیله از تکرار فاجعه ای
که در شین آباد رخ داد جلوگیری کنند. اما مسئولین قرون وسطایی رژیم اسلامی نیز برای
شدت بخشیدن بر تکرار چنین فجایعی بخاری نفتی را در این مدرسه برداشته و بجای آن
چراغ نفتی قرار داده اند!. مقامات و نهادهایی که مسئول مستقیم این فاجعه انسانی
هستند دیدار خانواده کودکان سوخته شده را در بیمارستان ممنوع اعلام کرده اند.
شایعاتی مبنی بر اینکه تعداد بیشتری از دانش آموزان جان باخته باشند قوت گرفته
است. مقامات حکومتی و ماموران از وحشت اعتراض مردم فضای شهرپیرانشهر، مهاباد و
بیمارستانی که دانش آموزان در آن بستری هستند را امنیتی کرده اند.
کاربدستان رژیم از رهبر جلادان اسلامی گرفته تا وزیر و امام جمعه و دیگر
مفتخوران ریز و درشت این دم و دستگاه فاصد
و آدم کش هریک طبق معمول به هذیان گویی و اراجیف همیشگی شان پرداختند و کوشیدند تا
انگشت اتهامی را که به روی خودشان توسط مردم نشانه رفته است آنرا به سوی معلم دانش
آموزان که نهایت تلاش خود را برای خاموش کردن آتش بکار گرفته بود برگردانند. وقتیکه دیدند چنین ترفندی نمیگیرد مقصر بعدی را
شرکت تولید بخاری ارج معرفی کردند.
وقاحت و بیشمرمی مقامات حکومت اسلامی حد و مرز نمی شناسد. تمام تقلای خود را
نمودند تا مدرسه ای را که در لیست تخریب قرار داشته است از دید مردم پنهان کنند.مدرسه
ای که بر طبق معیارهای حکومت دزدان راه اندازی می شود مدرسه نیست بلکه قتلگاه دانش
آموزان است.مردم آزادیخواه و شرافتمند این حکومت را خوب می شناسند. مقصر جلوه دادن
معلم مدرسه نیز یکی دیگر از عوامفریبی های
آبروباخته حکومت اسلامی است. چنین شگرد سوخته ای تنها از عهده مشتی آخوند کپک زده و چپاولگر
هستی مردم ساخته است. مردم می دانند که رژیم اسلامی، مقامات و نهادهایش تا مغز
استخوان کلاش، دزد و فاسد هستند. مردم می دانند که کاربدستان حکومت اسلامی برای در
رفتن از زیر ضرب اعتراضات مردم به تکاپو افتاده اند.
برگزاری مراسم خاکسپاری کودک 10 ساله ای که بخاطر حیف و میل سران و دست اندرکاران این رژیم جان خود
را از دست داد را امنیتی می کنند. خانواده سیران یگانی و مردم معترض را در محاصره
نیروهای انتظامی و سرکوبگر قرار می دهند. خودشان خوب می دانند که بشدت مورد خشم،
انزجار و تنفر مردم قرار دارند. امنیتی کردن مراسم خاکسپاری سیران 10 ساله لرزه بر
پیکر شان انداخته است. مردم خشمگین، حکومت اسلامی را بانی اصلی در لاقیدی، بی
کفایتی و شانه بالا انداختن در مقابل زندگی کودکانشان مقصر می دانند.
مدارس کشور تحت حاکمیت مشتی اوباش اسلامی را نمی شود مدارس نام نهاد. مدارس در
ایران قتلگاه دانش آموزان است، کوره های آدم سوزی است. ظرفیت 38 نفر انسان در
مخروبه ای بنام کلاس درس را با هیچ معیاری نمی توان مدرسه نامید. تحت حاکمیت مشتی
جانور، سهم کودکان در مدارس ایران از ثروت نفت، سوختن در آن است. حاکمان اسلامی در
قبال چنین رویدادهای تکان دهنده ای تنها با چرندیات هر روز و هر ساعتشان در صدا و
سیمای نکبت اسلامی با تهدید و زندان اراجیف تحویل مردم می دهند.
مردم باید خود دست بکار شوند. اعتراض و تجمع در مقابل نهادهای بی خاصیت
اوباشان اسلامی و دخالت مستقیم والدین و معلمان در بررسی از وضعیت مدارس کاری است
که می توان انجام داد تا مفتخوران اسلامی
را به بهبود وضعیت مدارس و هزینه هایی که
باید به امکانات مدارس اختصاص داده شود وادار کرد.
11 دسامبر 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر